|
|||
|
|||
|
γλαύξ = το σύμβολο της σοφίας- -σύμβολο του Γυμν. Κερύνειας
το σήμα της στολής των μαθητών του Γυμνασίου Κερύνειας
κάτοψη (δορυφορική) του συγκροτήματος των σχολείων |
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ Το Γυμνάσιο Κυρήνειας ιδρύθηκε –μαζί με το αντίστοιχο της Λαπήθου ως σχολαρχείο- το 1919 και λειτούργησε ως διτάξιο μέχρι το σχολικό έτος 1924-1925, οπότε έγινε τριτάξιο –ημιγυμνάσιο- και στη συνέχεια πλήρες γυμνάσιο, ανεξάρτητο Σχολείο Μέσης Εκπαιδεύσεως, με την σημερινή του ονομασία. Αρχικά στεγαζόταν σ’ ένα ανώι, παλιό αρχοντικό, με πρόσοψη στο λιμάνι. Στην πίσω μεριά ήταν το τούρκικο τζαμί με τον ψηλό μιναρέ. Στα γεγονότα του 1931 οι Άγγλοι φυλάκισαν τους καθηγητές και πολλούς σημαίνοντες πολίτες της πόλης, γιατί έλαβαν μέρος σε παράνομη παρέλαση το 1931. Απαγόρεψαν τις παρελάσεις, τα γαλάζια τετράδια και μολύβια και πήραν τη σημαία του σχολείου. Έτσι και τα δυο σχολεία της Κερύνειας έμειναν ακέφαλα. Μετά από προσπάθειες του Παγκυπρίου Γυμνασίου συνέχισε τη λειτουργία του το Γυμνάσιο Κερύνειας. Πολλοί καθηγητές του Παγκυπρίου μετά από τα πρωινά μαθήματα στο Παγκύπριο έρχονταν στην Κερύνεια και αντικαθιστούσαν τους φυλακισμένους καθηγητές του. Το σχολικό έτος 1941-1942, το Ημιγυμνάσιο στεγάστηκε στα πίσω δωμάτια της Μητρόπολης Κερύνειας, όπου και παρέμεινε για τρία χρόνια, μέχρι το σχολικό έτος 1944 -1945. Το 1942 η σχολή έγινε εξατάξια και το 1944 αναγνωρίστηκε από την ελληνική κυβέρνηση ως γυμνάσιο, ισότιμο με παρόμοια εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ελλάδας. Τον ίδιο χρόνο μεταφέρθηκε στο ξενοδοχείο «Sea View», στην Ακτή Κίμωνος. Το επόμενο σχολικό έτος, αρκετοί από τους μαθητές (σύνολο 236) προέρχονταν από χωριά της επαρχίας Κερύνειας ή από άλλες επαρχίες της Κύπρου. Με την πάροδο του χρόνου και μέχρι το 1942 εξελίχθηκε σε πεντατάξιο, οπότε προσετέθη και η Έκτη τάξη. Στις 12 Ιουλίου του 1944 το Γυμνάσιο Κυρήνειας αναγνωρίσθηκε από το Ελληνικό Υπουργείου Παιδείας ως ισότιμο του παλαιού τύπου εξαταξίων Γυμνασίων της Ελλάδος. Το 1953 ιδρύθηκε και αναγνωρίσθηκε και το Εμπορικό Τμήμα με 3 τάξεις. Τα Σχέδια για την ανέγερση σχολικού κτιρίου ξεκίνησαν το 1933. Ο Γεώργιος Λοϊζίδης πεθαίνοντας κληροδότησε σχεδόν όλη την κινητή και ακίνητη περιουσία του στην Ανώτερη Ελληνική Σχολή Κερύνειας. Άφησε επίσης σ' αυτή τις δύο μεγάλες του βιβλιοθήκες. Σκοπός της δωρεάς ήταν η ανέγερση κατάλληλου σχολικού κτιρίου. Το κόστος της ανέγερσης όμως ήταν πολύ μεγαλύτερο και γι’ αυτό, χρειάστηκαν 20 περίπου χρόνια μέχρι το σχολικό έτος 1953-1954, για να αποκτήσει η πόλη το δικό της, ιδιόκτητο κτίριο, όπου στεγάστηκε το Γυμνάσιο Κερύνειας. Αρχικά χωρίς περίφραξη, το κτίριο ανεγέρθη μεταξύ της Σεβερείου Αστικής Σχολής και του Παρθεναγωγείου. Σταδιακά επεκτάθηκε και προστέθηκαν σ' αυτό αμφιθέατρο, εργαστήρια φυσικής και χημείας, αίθουσα οικοκυρικών, στίβος, και μετά από δωρεά της οικογένειας Κατσελλή το 1970, βιβλιοθήκη. Το 1974 φοιτούσαν σ' αυτό 614 μαθητές. Από το σχολικό έτος 1962-1963, κλείνει το Εμπορικό Τμήμα και λειτουργεί στη θέση του, εκτός από το τμήμα Κλασσικής κατεύθυνσης, τμήμα Πρακτικό (θετικών επιστημών). Το Γυμνάσιο Κυρήνειας διέθετε 16 αίθουσας διδασκαλίας, μεγάλη αίθουσα εορτών, Βιβλιοθήκη 4.500 τόμων, εργαστήριο Φυσικής και Χημείας, εργαστήριο Τέχνης και αίθουσα οικοκυρικών πλήρως εφοδιασμένη με εποπτικά μέσα και συσκευές. Στο διάστημα 1974-76 λειτούργησε προσωρινά γυμνάσιο στο Πέλλαπαϊς με 77 μαθητές την πρώτη χρονιά και 37 τη δεύτερη.
|
|
ΑΝΩΤΕΡΑ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ
|
|
|
Νιόβη Δημητριάδου Φράγκου
Η κα Νιόβη Φράγκου σε πρωινή συγκέντρωση των μαθητών της Σχολής
Ομάδα του Συλλόγου Διδασκόντων |
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ Το 1934 - 35, σε ηλικία μόλις 22 ετών, η κ. Νιόβη Δημητριάδου Φράγκου (με σπουδές στο Αμερικάνικο Κολέγιο Pierce College και εργασία ως καθηγήτρια Αγγλικών, Γαλλικών και Μουσικής στο Γυμνάσιο Κερύνειας) ιδρύει την Αγγλική Σχολή, η οποία αρχικά λειτουργεί με δύο μόνο τάξεις, 25 μαθητές όλων των εθνικοτήτων και 4 καθηγητές Έλληνες, Άγγλους και έναν Τούρκο. Στη Σχολή γίνονταν δεκτοί τελειόφοιτοι Δημοτικών σχολείων και άλλοι μαθητές μετά από κατατακτήριες εξετάσεις. Σκοπός της ίδρυσης της Σχολής ήταν, να καλύψει ένα κενό που υπήρχε στην Κερύνεια αφού δεν είχε άλλου τύπου σχολείο όπως στις άλλες πόλεις, εκτός από τις Τριτάξιες Σχολές που αργότερα έγιναν Ημιγυμνάσια και κλασικά Γυμνάσια. Υπήρχε άμεση ανάγκη δημιουργίας σχολείου κατάλληλου το οποίο θα κατάρτιζε τους νέους με τα κατάλληλα προσόντα για εξεύρεση εργασίας στις Κυβερνητικές Υπηρεσίες, Τράπεζες, ιδιωτικές επιχειρήσεις ή για συνέχιση των σπουδών τους σε ξένες χώρες. Το Σχολείο άρχισε τη λειτουργία του σαν μικτό με δύο τάξεις και 25 μαθητές το Σεπτέμβριο του 1934 και στεγάστηκε σε μικρό οίκημα κοντά στη Σεβέρειο Αστική Σχολή. Δίδαξαν η Διευθύντρια Νιόβη Φράγκου, ο Δημήτριος Λοΐζου, η Χρυστάλλα Πετρίδου, ο Ντίνος Δημητριάδης και η Νιλουφέρ Ιμπραχήμ. Σταδιακά έγινε τετρατάξιο και το 1936, αναγνωρίστηκε ως Σχολή Μέσης Παιδείας με την ονομασία English High School Kyrenia. Κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ίδρυσε νηπιαγωγείο στο οποίο φοίτησαν τότε 25 παιδιά. Το 1954 γιορτάστηκε η εικοσαετηρίδα του σχολείου και το 1954-1955 λειτούργησε η Ε' τάξη και το σχολείο ονομάστηκε Ανωτέρα Εμπορική Σχολή μετά από έγκριση του Ελληνικού Υπουργείου Παιδείας. Οι μαθητές τότε παρακάθονταν όχι μόνο στις κυβερνητικές εξετάσεις, αλλά και στις εξετάσεις του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Λονδίνου λόγω ενίσχυσης των εμπορικών μαθημάτων αποκτώντας προσόντα για πρόσληψη σε εμπορικές επιχειρήσεις, σε Τράπεζες ή για να συνεχίσουν τις σπουδές τους σε άλλες χώρες. Τα δύο μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπισε το Σχολείο τα χρόνια της ιδιωτικής του ζωής ήταν το οικονομικό και το στεγαστικό που γινόταν πιο οξύ με την αύξηση του αριθμού των μαθητών. Αυτό λύθηκε με τη στέγαση του σε ιδιόκτητο ευρύχωρο κτίριο με πέντε αίθουσες διδασκαλίας, κήπους και γήπεδα στη Λεωφόρο 25ης Μαρτίου. Την ίδια χρονιά (1948) εξοπλίστηκε με περισσότερα εποπτικά μέσα, εμπλουτίστηκε η βιβλιοθήκη και καθιερώθηκε τακτική ιατρική παρακολούθηση των παιδιών. Επίσης το Πρόγραμμα μεταρρυθμίστηκε με τη διδασκαλία της Λογιστικής, των Εμπορικών μαθημάτων, της Δακτυλογραφίας, Στενογραφίας και με ενισχυμένες τις ξένες Γλώσσες, της Αγγλικής, της Γαλλικής και της Τουρκικής. Άρχισε επίσης και η λειτουργία διάφορων ομίλων υπό την επίβλεψη καθηγητών, της Μουσικής με την κ. Έλλη Σταύρου, του Κοινωνικού με την κ. Φρόσω Κάιζερ, του Αθλητικού με τον κ. Αλέκο Ιακωβίδη και της Ουνέσκο με την κ. Νιόβη Φράγκου. Στη Σχολή λειτουργούσε Ταμείο Προνοίας με έσοδα που προερχόταν κυρίως από καλλιτεχνικά προγράμματα (θεατρικές και μουσικές παραστάσεις) και εισφορές φίλων του σχολείου. Προσφερόταν καθημερινά πρωινό ρόφημα σε μεγάλο αριθμό μαθητών καθώς και υποτροφίες και βοηθήματα σε άπορους μαθητές. Κατά τη διάρκεια του Απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ, συνελήφθησαν πολλοί μαθητές της Σχολής λόγω συμμετοχής τους σε σοβαρά επεισόδια. Αποτέλεσμα της δράσης των μαθητών ήταν το κλείσιμο του Σχολείου με διάταγμα της Κυβέρνησης. Παρόλα αυτά τα μαθήματα συνεχίστηκαν στο πατρικό σπίτι της κας Φράγκου. Το Σχολείο λειτούργησε ως ιδιωτικό 27 χρόνια και ως κρατικό για 10 χρόνια. Μετά την κρατικοποίηση του ιδρύθηκε η Στ' τάξη και καταργήθηκε η Πρώτη. Λειτούργησαν τα Εμπορικά Τμήματα και παράλληλα τμήματα Επιπλοποιίας και το Σχολείο ονομάστηκε Εμπορική Επαγγελματική Σχολή.
ΠΗΓΕΣ "Η κατεχόμενη γη μας", έκδοση του Υπ. Παιδείας/Δ/νση Μ. Εκπ/σης "Η Κερύνεια μας" έκδοση Δ. Κερύνειας "Θύμησες Κερύνειας: Τα σχολεία της πόλης, 1921-1974" της Έρση Δημητριάδου "Μαθητικός Πυρσός" περιοδικόν των μαθητών του Γυμν. ΄Κερύνειας "Περιοδικό Δήμου Κερύνειας"
|
