ΣΥΜ-ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΕΣ 19 ΙΟΥΛΗ 2008 ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑΝ ΤΗΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗΣ 35 ΧΡΟΝΩΝ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΗΝ ΜΑΣ

Το Σάββατον, στες 19 του Ιούλη 2008 -σημαδιακή μέρα, παραμονές της τούρτζικης εισβολής-  στην «ΕΥΩΧΙΑ» -όνομαν τζιαι πράμαν- απέναντι που το ΧΙΛΤΟΝ -είσιεν τζιαι μιαν πυράν τζιαι μιαν υγρασίαν που εκολλούσασιν τα πουκάμισα τζι εμυρίζασιν τζιαι οι μασκάλες- έμελλεν να συναθροιστούμεν για να γιορτάσουμε τα 35χρονα που την αποφοίτησήν μας που το Γυμνάσιον της Τζιερύνειας. Για την ακρίβειαν, να γιορτάσουσιν οι καλοδιατηρημένες …κορούες τα 35 τους χρόνια τζιαι οι πάλαι ποτέ …μητσιοί, εμείς, τα 35χρονα που την αποφοίτησήν μας. Ήμασταν ούλλοι τζιαμαί –σχεδόν ούλλοι. Σάξωνες, Ούννοι, Γότθοι, Βησιγότθοι, Άραβες τζιαι Ινδιάνοι… Ούλλες οι φυλές, που τα πέρατα του κόσμου. Ήταν, φυσικά, τζιαι οι Κυπραίοι, μαζί με τους  καλαμαράες. Τζιοιλαράδες, χοντροκώλες, κκέληδες, μαλλιάες, καμπούρηδες, ξεδόντισσες, πασιοκώλες, μαύρες τζι άραχνες, κκυλίντζιηροι τζιαι ξυπόλητοι, ούλλοι μαζίν. Σιαιρετούρες, εναγκαλισμοί, φιλιά (όι που θα εχάνναμεν την ευκαιρίαν∙ πριν 35 χρόνια δεν ετολμούσαμεν τζιαι τώρα εκαταλάβαμεν τι είχαμεν τζιαι τι εχάσαμεν). Κάποια αδυναμία να θθυμηθούμεν φάτσες (ας εν καλά ο ξανθός ο γερμανός, ο Alzheimer, που έκλεψεν τα μυαλά που τους περισσόττερους), κάποια αμηχανία να αθθυμηθούμεν ονόματα, ανάλαφρα πειράγματα, πολλή διάθεσην τζιαι χιούμορ, ιδιαίτερη εγκαρδιότητα με αγαπητά τζιαι …αγαπημένα πρόσωπα (φανατικοί οπαδοί του Πλατωνικού έρωτα ήμαστον οι περισσόττεροι), η βραδιά εξεκίνησεν εκπληκτικά. Οι οικοδεσπότες-συνδιοργανωτές της συνάθροισης, η …αγχωμένη Αντρούλλα Ι. (ωχ, ωχ, ωχ…) κατά κύριον λόγον, συνεπικουρούμενη που τον Άδωνι Κ., τον οποίον εκατεβάσαμεν κατεπειγόντως που το κατάρτιν, άξιοι συγχαρητηρίων –λέμε τώρα τζιαι καμμιάν πελλάραν να περνά η ώρα- ερυθμίζασιν τες τελευταίες λεπτομέρειες (μόνον που στο τέλος ο λογαριασμός ήτουν …ρεφενέ. Εμείς ενομίζαμεν πως εν να τα επιερώννασιν ούλλα τζιείνοι, αφού τζιείνοι μας εκαλέσασιν, τζιαι αλλιώς μας επροέκυψεν). Εθ θα αναφέρω ονόματα παρευρισκομένων, να μεν μη ηξηάσω τζιαι κανέναν τζιαι παρεξηγηθώ. Άλλωστε, εν να τους δείτε τζιαι –πιθανόν- εν να τους αναγνωρίσετε που τες καθιερωμένες αναμνηστικές φωτογραφίες, τες οποίες επιμελήθηκεν ο Κώστας Σ. (ο οποίος παρεμπιπτόντως ήρτεν για 48 ώρες, μόνον τζιαι μόνον για την συνάθροισην). Φωτογραφικά στιγμιότυπα απαθανάτισεν τζιαι ο …αμερικάνος ρεπόρτερ Κυριάκος Π., τες οποίες εν να δημοσιεύσουμεντε μόλις τες παραλάβουμεν.

Η συνάθροιση-συνεστίαση εσυνεχίστηκεν σε ειδικόν χώρον του καταστήματος, «…μεσ’ στην υπόγειαν την ταβέρναν…», που λαλεί τζιαι ο ποιητής –τζιαι απ’ ότι έμαθα, ο χώρος τούτος εφιλοξένησεν τζιαι άλλες παρόμοιες συναθροίσεις αποφοίτων του Γυμνασίου Τζιερύνειας- εν μέσω φαγιού, ποτού τζιαι χορού, ελαφρών τζιαι ανέμελων συζητήσεων, αποκαλύψεων ακόμη τζιαι …εξομολογήσεων (τομ μάτιν μου έπιασεν τζιαι τέθκοια περιστατικά, μα μεθ θέλετε να φκάλω ονόματα στη φόραν. Να μεν θίξουμεν ευϋπόληπτους αθρώπους-οικογενειάρχες). Οι –για πολλούς που λλόου μας- σκουριασμένες μνήμες εφρεσκαρίστηκαν, οι μαθητικές τζιαι νεανικές μας αναμνήσεις εξαναζωντανέψασιν –όι σιόρ, εν είχαμεν παρατράγουδα, ούτε μαλιοτραβήγματα. Η παρουσία της εισαγγελέως Ελένης –καθ’ ημάς Ελλίτσας- τα απέτρεψεν. Μασκώτ της συμ-μαθητικής μας παρέας ήταν ο Πάμπος ή Παμπής, αεικίνητος τζιαι με πλούσιαν χαίτην –εμέναν έμεινεν μου μια απορία: ήταν δικά του για …δάνεικα; Δαμαί αξίζει να αναφερθώ σε μιαν …αδικίαν της φύσης. Ούλλοι εδιαθέτασιν ακόμα τα …μαλλιά της τζιεφαλής τους, άλλος λλιόττερα τζιαι άλλος περισσόττερα. Μόνον τρεις (3) εξεχωρίζαμεν γιατί εγυάλιζεν η φαλάκρα μας (ένας τέταρτος το έπαιξεν …μαλλιαρός, αλλά ονόματα εθ θα φανερώσουμεν, υπολήψεις εθ θα θίξουμεν). Οι κκέληδες ήμασταν ο Κώστας Θ. ο αρχηγός, ο Σπύρος Π. ο οποίος διεκδικεί την θέσην που τον Κώσταν τζιαι ο Φώτος Λ. ακολουθώντας κατά πόδας. Τώρα εν να μου πείτε με …τρίχες ασχολείσαι; Ναι, αλλά όταν σε πνίει η αδικία τι πρέπει να κάμεις; Ευτυχώς είσιεν πολλούς ασπρομάλληδες, οπότε …εμίτσιανεν το κακόν. Τέλος πάντων, προχωρώ στην αφήγησην.

Στην συνάθροισην επαρευρέθηκεν, κατόπιν προσκλήσεως, τζιαι η Δήμαρχος της Τζιερύνειας, η Μαρία Ε. μαζίν με τον καθηγητήν μας, που εν τζιαι Δημοτικός Σύμβουλος, ο Γεώργιος Θεοφίλου (πολλοί πολλά είχαν να του …σούρουν. Ένας μόνον …ετόλμησεν). Είχαμεν τζιαι έναν απρόοπτον: στην Δήμαρχον μας επροτάθηκεν να εξασφαλίσει κονδύλια –δηλαδή ευρώ- μέσα που Ευρωπαϊκά-Κοινοτικά προγράμματα –επροθυμοποιήθηκεν να βοηθήσει προς τούτο τζιαι ο καθ’ ύλην αρμόδιος της κυπριακής κυβέρνησης, ο Άδωνις Κ.- τζιαι να τα χρησιμοποιήσει για να κηρύξει τες …κορούες ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΑ ΜΝΗΜΕΙΑ της Φύσης, τους δε –πάλαι ποτέ- …μητσιούς ΜΝΗΜΕΙΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗΝ τζιαι ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΝ. Η δήμαρχος επιφυλάχτηκεν να μας απαντήσει.

Η νύχτα ετσιύλησεν όμορφα. Εσυντέλεσεν τζιαι το air condition που εδρόσιζέν μας τζιαι το ποτόν ίσως -κάποιους έπιασεν τομ μάτιν μου συνέχεια στο μπαρ· εν επρόσεξα αν η μπαργούμαν ήταν όμορφη για όϊ (μεν επιμένετε σιορ για αποκαλύψεις. Με δεσμεύκει το …απόρρητον τζιαι η Αρχή Προστασίας των Προσωπικών Δεδομένων). Στον χορόν, επέδειξαν τες ικανότητές τους κυρίως ο αεικίνητος Ανδρέας Μ., Η Μαρία Σ. -τζιαι να σκεφτείτε πως είσιεν τζιαι τζιεγκές στην μέσην τζιαι ετζιεγκιούνταν τζι εν εμπορούσεν να κάτσει στην τσαέραν, όπως η ίδια εδήλωσεν- τζιαι οι ξενιτεμένοι με τες γεναίτζιες τους (αν εξήασα τζιαι κανέναν άλλον εν να τους δείτε στες φωτογραφίες). Τώρα για τους ξενιτεμμένους, ποττέ εν εκατάλαβα για την αδυναμίαν τους τζιαι τες επιδόσεις τους στον χορόν. Ίσως επειδή τους λείπει η πατρίδα; Εν ηξέρω.

Εν τω μεταξύ το φαΐν ετέλειωσεν τζιαι οι πασιουρτούες εβουρήσασιν για το γλυκόν (τα γλυκά για να ακριβολογώ). Εν τζιαι κατηγορώ τες, μπορεί να βρίσκουνται τζιαι στην κλιμακτήριον τζιαι τούτα εν συνηθισμένα πράματα. Οι μασκάλες όσων εχορέψαν εβρωμούσασιν που έναν μίλιν, αλλά τι να κάμουμεν, ανεχτήκαμέν τους. Οι παρέες εναλλάσσουνταν· το μμάτιν μου έπιασεν τζιαι τετ α τετ συνομιλίες ως τζιαι ιδιαίτερες φωτογραφήσεις …εξ επαφής (γεροντικά ξεσπάσματα ή αβροφροσύνες, όπως θέλετε πείτε τα). Είδα τζι έπαθα να πάρω …σειράν να μιλήσω τζιαι γιω με την Φρουφρούν. Ο Στάθης (ωχ, αποκάλυψα τα’ όνομάν του) εν εξεκόλλαν που δίπλα της. Εμιλήσαμεν για συμμαθητές μας που ελείπασιν, εμάθαμεν νέα τους -καλά μα τζιαι άσχημα- αθθυμηθήκαμέν τους ούλλους τζιαι ούλλες. Μόνον για κάποιους εν είχαμεν νέα· για τους αγνοούμενούς μας. Τζιαι ήταν πολλοί. Που εχαθήκασιν, που τους εκατάπιεν η γης… Εμείς ήμασταν οι τυχεροί.

Η συνάθροιση εξελίσσετουν ωραία, αλλά εβάδιζεν προς το τέλος της. Οι Λεμεσιανοί ετοιμάζονται να φύουν με οδηγόν τον Κώστα Θ. παρέαν με τες …35χρονες. Ο Σκαλιώτης Ευριπίδης Θ. έφυεν πιο νωρίς, είσιεν κάτι προσκαλεσμένους είπεν. Εκαληνυχτήσαμέν τους –εξαναφιλήσαμεν τες κορούες, ήντα χαντοί ήμαστεν- τζιαι επιστρέψαμεν. Σιγά σιγά άρχισεν να διαλύεται η συνάθροιση, στο τέλος εμείναμεν δέκα άτομα που εν ελέαμεν να ξεκολλίσουμεν. Κάποιοι επιμένασιν να συνεχίσουμεν την νύχταν αλλού (…«όταν η μέρα φέφκει, ο Πετρής Χ. με τον Άδωνιν Κ. έρκουνται…», όπως λαλεί γνωστή διαφήμιση ουίσκι). Στο τέλος, εκαταλήξαμεν να το …διαλύσουμεν, αλλά υποσχεθήκαμεν να ξαναβρεθούμεν έναν απόγευμα για καφέν στο Sugar, του γνωστού τζιαιρυνειώτη Τραμουντανέλλη. ‘Οπερ τζιαι εγένετο…

Παρασκευή 25 του Ιούλη, εμαζευτήκαμεν στο Sugar, όπως προείπαμεν, καμιάν δεκαρκάν άτομα. Εθ θα αναφέρω ονόματα παρά μόνον το όνομα του Μιχάλη Κ. (Μαλαχτού ή Μισιαρού, από τα μαθητικά μας χρόνια) ο οποίος δεν εμπόρεσεν να παραβρεθεί στην συνάθροισην του Σαββάτου. Εμιλήσαμεν, ήπιαμεν, κάτι ετσιμπήσαμεν τζι έτσι επέρασεν ευχάριστα τζιαι τούτη η βραδιά (η επομένη ήταν εργάσιμη για κάποιους). Η Αντρούλλα Ι. (ωχ, ωχ, ωχ) εφοδίασέν μας με διορθώσεις στοιχείων που συμμαθητές μας για να τα αποκαταστήσουμεν, πράμαν που εν να κάμουμεν με την πρώτην ευκαιρίαν.

Αντί επιλόγου.

Επρογραμματίζαμεν μια συνάθροισην με τους συμμαθητές μας τζιαι έναν …ταξίδιν εις την Τζιερύνειαν, εις τα Προπύλαια του Γυμνασίου της Τζιερύνειας για να ξαναφκάλουμεν την αναμνηστικήν φωτογραφίαν. Η συνάθροιση εν τέλει εγίνηκεν με επιτυχίαν θαρρώ. Φυσικά το …νοητόν μας ταξίδιν εν ολοκληρώθηκεν. Εν εφκάλαμεν την φωτογραφίαν στα Προπύλαια. Ίσως εν μας επήαιννεν η καρκιά να επισκεφτούμεν την κατεχόμενην πόλην μας. Ίσως εν το οργανώσαμεν σωστά. Ισως… (για την ακρίβειαν, την επόμενη Τρίτην, δκυο που μας επεήαμεν τζιαι εφκάλαμεν μιαν αναμνηστικήν φωτογραφίαν). Πάντως έναν πράμαν μας έμεινεν. Όσοι επαρεβρεθήκαμεν επεράσαμεν καλά αλλά τζιαι τζιείνοι που ελείπασιν τελικά ήταν …μαζίν μας. Τζιαι τζιείνοι που εν έτυχεν να παρεβρεθούν, φαντάζομαι τζιαι ελπίζω πως εν να επεράσασιν εξίσου καλά. Το παν είναι να είσαι καλά τζιαι να έσιεις τζιαι καλήν παρέαν. Αν η παρέα αποτελείται τζιαι που αγαπημένα πρόσωπα, ουουου ακόμα καλλύττερα. Εν το νομίζετε;

Εφκάλαμεν (δηλαδή ο Κώστας Σ) τζιαι ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, όπως προαναφέραμεν. Αθ θέλετε να τες δείτε -τζιαι είμαι σίουρος πως θέλετε- πάτε τζιαι πατείστε κλικ ΔΑΜΑΙ! Ε, κάμετε τζιαι λλίον υπομονήν να κατέβουν, γιατί εν πολλές τζιαι μιάλες στο μέγεθος. Θαμμάστε τες αφεντομουτσουνάρες σας!

ΦΩΤΟΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ...ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΕΣ

(ΚΑΤ' ΑΛΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΟΥ 2007)

τα σχόλια ανήκουν στον γνωστόν...δαίμονα του διαδικτύου

Υ.Γ.: όποια ή όποιος παραξηγείται να πά να πιει ξίδιν

ΦΩΤΟΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ 20ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2007

τα σχόλια ανήκουν στον γνωστόν...δαίμονα του διαδικτύου

Υ.Γ.: όποια ή όποιος παραξηγείται να πά να πιει ξίδιν

	Α.Μ.: Μα εν δουλειά τούτη, εμέναν να με βάλουσιν εις το τέλος. Μ.Π.: Σσιύψε λλίον ρε Πετρή να φκω τζι εγιώ μες τιν φωτογραφίαν. Σ.Χ.: Πάρτα κόρη μου τα σιέρκα σου που πίσω μου τζιαι πάψε να με κουντάς. Ε.Α.: Τα γέριμα, σήμμερα εδκιάλεξα τζι εγιώ να βάλω τα μαύρα μου. Σ.Σ.: Ε ούσσου ρε Μαρία, άις με να φκω πάρω μιαν καλήν πόζαν. Μ.Σ.: Χου χου χου, χι χι χι!!! Εφύρτηκα που το γέλιον. Γ.Μ.: Η γέριμη εν να ππέσει πάνω μου τζι εν να γίνουμε ρεζίλιν Α.Ι.: Εν να του το κόψω το σιέριν του Πετρή που την ρίζαν αν δεν το πάρει που πάνω μου. Π.Χ. 'Εφερα σου την ρε Φ. Δες πόσες γεναίτζιες με περιτριγυρίζουσιν.	Γνωστά -τζιαι άγνωστα μοντέλα- διαφημίζουσιν μιαν νέαν κυπριακήν οδοντόπασταν.   Σχόλιον: άμμαν την αγοράσει κανένας, εμέναν να μου τρυπήσετε την μούττην.
	Σ.Σ.: Μα είδες γυαλλίν, τζιαι πάει τζιαι με την μπλούζαν μου. Μ.Πρπ.: Καλά θέλει να μας το παίξει διανοούμενη τζι έβαλεν το γυαλλίν. Μα ποιά ένει νομίζει; Μ.Πντχ.: Τούτες οι ...ξένες, επήρασιν πολλήν αέραν μου φαίνεται τζιαι πρέπει να τους τον κόψω. 1η αριστ.: Εγιώ τί γυρεύκω δαμέσα δα; Ας ηφκάλουσιν τα μμάθκια τους μανισιές τους.	Μ.Σ.: 'Εππεσεν που πάνω μου τζι εν να μου χαλάσει το μαλλίν τζιαι μόλις έφυα που το κομμωτήριον. Α.Ι.: Σύρε κόρη μου παρατζιεί, έσκασές με τζι εν να με κάμεις να φκάλω την μπλούζαν μου. Σ.Σ.: Μπράβο, έτσι όπως είπαμεν. Κάτσε που πάνω τους τζι αεις τες να λαώννουνται.